Γεγονότα ..: Η ιστορία των Μύλων της Καβάλας

Φεβρουάριο του 1948 και συγκεκριμένα στις 13ης του μήνα ..μια φωτιά ξεσπά στο επιβλητικό συγκρότημα των Κυλινδρόμυλων «Γεωργής -Νικολετόπουλος» δυτικά της πόλης της Καβάλας . Η φωτιά καταστρέφει μεγάλο μέρος των εγκαταστάσεων. Καθιστώντας την λειτουργία των Μύλων αδύνατη.

Αυτό που δεν «κατάφεραν» οι Βούλγαροι κατακτητές τα τέσσερα χρόνια παρουσίας τους στην πολύπαθη Καβάλα μεταξύ 1941 - 44 ..κατάφερε η ..φωτιά. Οι ιδιοκτήτες και οι εργαζόμενοι όμως με δύναμη και αποφασιστικότητα ξεκίνησαν την ανακατασκευή του εργοστασίου. Η Κτηματική Τράπεζα χορήγησε τότε δάνειο ύψους 2 δίς και 200 εκατομμυρίων δραχμών «πληρωτέον εντός δεκαετίας με τόκον 8%» όπως έγραφαν οι εφημερίδες της εποχής. Αγοράσθηκαν μηχανές κίνησης ενώ υπήρχε και εφεδρική χρήση ρεύματος από το τότε Δημοτικό Ηλεκτρικό Εργοστάσιο που βρίσκονταν στην περιοχή του Δημοτικού Σταδίου.

Το εργοστάσιο επαναλειτούργησε την 9 Μαΐου 1949 παρήγαγε άλευρα τα οποία έφταναν μέχρι την Κρήτη, έχοντας και σχετική σύμβαση με το κράτος.

Υπεύθυνος του εργοστασίου ήταν την εποχή εκείνη ο Δημήτρης Καλλαρίδης . Από τα πλοία που έφθαναν στον μικρό μόλο που ήταν μπροστά στου Μύλους το σιτάρι με αυτόματη αναρρόφηση εκφορτώνονταν στα Σιλό . Οι χοάνες αυτές μπορούσαν να χωρέσουν 8 χιλιάδες τόνους συνολικά δημητριακών. Με διάφορα μηχανήματα ξεκινούσε η παραγωγή των αλεύρων. Υπήρχε πλυντήριο όπου καθαρίζονταν το προϊόν από ξένες ύλες και παρέμενε 8-10 ώρες για να στεγνώσει. Συνεχίζονταν μετά μηχανικά ο περαιτέρω καθαρισμός . Έφθανε στον τέταρτο όροφο για να ζυγιστεί και μετά οδηγούνταν στους κυλίνδρους , στον τρίτο όροφο του μεγάλου εργοστασίου . Οι κύλινδροι ήταν 24 τύπου Μπούχλερ (Buhler).

Στον πέμπτον όροφο παράγονταν το σιμιγδάλι , ενώ στον έκτο όροφο και μετά από διαδοχικές τριβές στα κόσκινα και διαχωρίζονταν σε ποιότητες τύπου λευκού 78% και 70% ως και 90% πιτυρρούχον .

Από το έκτο όροφο το προϊόν κατευθύνονταν στον δεύτερο όπου καθαρό αλεύρι συσκευάζονταν και αποθηκεύονταν. Η εικοσιτετράωρος παραγωγή του εργοστασίου ανέρχονταν σε 175 τόνους διαφόρων ποιοτήτων.

Το μηχανοστάσιο ήταν στον πρώτο όροφο και ήταν υπό την διεύθυνση του Αρχιμηχανικού Αριστομένη Θεοδωρόπουλου εκεί ήταν και το Χημείο όπου γίνονταν οι σχετικές αναλύσεις του σίτου από τον Χημικό Ηλία Κοταρίδη. Γενικοί διευθυντές του εργοστασίου την εποχή εκείνη (1950) ήταν ο Παναγιώτης Τάντης και ο Αλέκος Μαχαίρας. Εκατό υπάλληλοι και εργάτες απασχολούνταν στους Μύλους την εποχή εκείνη.

Στοιχεία για τους Κυλινδρόμυλους : Το εργοστάσιο ξεκίνησε να κατασκευάζεται το 1934 από την Ανώνυμη Εταιρεία «Γεωργής - Νικολετόπουλος» επί προεδρίας του Διοικητικού Συμβουλίου της Ευαγ. Γεωργή και διευθυντών Πάνου Νικολετόπουλου και Ιωάννη Γεωργή . Το μεγάλο έργο ολοκληρώθηκε το 1938 και στις 9 Σεπτεμβρίου έγιναν τα εγκαίνια λειτουργίας του. Παρά τις λυσσαλέες προσπάθειες των Βουλγάρων να πάρουν το εργοστάσιο , ψήφισαν μάλιστα και Νόμο για την απαλλοτρίωση του, αυτό δεν κατέστη δυνατό. ( Πηγές σύνταξης του κειμένου: δημοσιεύσεις του τοπικού τύπου της εποχής εκείνης, ψηφιακά αρχεία μελών των οικογενειών των απογόνων των δημιουργών του εργοστασίου).