Ο Γιώργης Τσαρουχάς

Φόρος τιμής στον αγωνιστή της Δημοκρατίας Γιώργη Τσαρουχά ο οποίος δολοφονήθηκε από την χούντα τα ξημερώματα της 9ης Μαΐου 1968, μετά από άγρια βασανιστήρια στην Θεσσαλονίκη.

Ο Γιώργης Τσαρουχάς είχε γεννηθεί το 1912 στα Γανοχώρια της Ανατολικής Θράκης και μετά τη μικρασιατική καταστροφή εγκαταστάθηκε στο Σιδηρόκαστρο. Εκεί τελείωσε το γυμνάσιο και μαθητής ακόμα εντάχθηκε στην ΟΚΝΕ. Πήρε μέρος στο αλβανικό μέτωπο κει μετά την εισβολή των Γερμανών κατακτητών εντάχθηκε στην Αντίσταση και ως πολιτικό στέλεχος του ΕΑΜ έδρασε στην Ανατολική Μακεδονία.

Το 1944 ο λαός τον τίμησε αναδεικνύοντάς , σε Νομάρχη Καβάλας. Μετά τη Βάρκιζα, συλλαμβάνεται τον Αύγουστο του 1945 κει εκτοπίζεται στη Γυάρο κι από εκεί το 1953 μεταφέρεται στον Αη Στράτη, μέχρι την απελευθέρωσή του στο τέλος του 1960.

Στις εκλογές του 1961, παρά το όργιο τρομοκρατίας και βίας, εκλέγεται βουλευτής της ΕΔΑ στο Νομό Καβάλας.

Μετά την εγκαθίδρυση της δικτατορίας αναπτύσσει έντονη αντιδικτατορική δράση στις τάξεις του ΚΚΕ.

Ο Γ.Τσαρουχάς είχε πέσει θύμα δολοφονικής επίθεσης και πριν τη δικτατορία, στις 22 Μαΐου του 1963, την ημέρα δηλαδή που το παρακράτος χτύπησε και τον επίσης βουλευτή της Ε.Δ.Α. Γρηγόρη Λαμπράκη ο οποίος κατέληξε λίγα εικοσιτετράωρα αργότερα . Αμφότεροι βρισκόντουσαν στη Θεσσαλονίκη και ο Τσαρουχάς οδηγήθηκε στο νοσοκομείο για ένα μήνα, βαριά τραυματισμένος.

Ότι δεν κατάφεραν οι παρακρατικοί τραμπούκοι, το κατάφεραν πέντε χρόνια αργότερα οι δήμιοι της χούντας, όταν τον συνέλαβαν έξω από την Κατερίνη.

Μετά τη χούντα και ύστερα από τρεις αναβολές, έγινε δίκη για τη δολοφονία του Γιώργη Τσαρουχά στο Μικτό Κακουργιοδικείο Θεσσαλονίκης, το Μάιο και Ιούνιο του 1979, με κατηγορούμενους αξιωματικούς του στρατού και της χωροφυλακής που ενεπλάκησαν στη σύλληψη, την ανάκριση και το θάνατό του.

Στη δίκη όμως, παρά το ότι διαπιστώθηκαν και με μια σειρά φωτογραφιών, τα μεσαιωνικά βασανιστήρια, δεν αποκαλύφθηκαν οι πραγματικοί δράστες της δολοφονίας του πρώην βουλευτή της ΕΔΑ, καθώς δεν υπήρξαν αποδεικτικά στοιχεία για την ταυτότητα των βασανιστών.

Η δικαστική έρευνα ξεκαθάρισε αμετάκλητα ήταν ότι ο θάνατος του προήλθε από τα πλήγματα των βασανιστών του και όχι από χρόνια καρδιοπάθεια.

Έτσι καταδικάστηκαν αξιωματικοί που κατηγορήθηκαν για ηθική αυτουργία, συνέργεια και κατάχρηση εξουσίας. Ακολούθησαν δύο ακόμη δίκες σε δεύτερο βαθμό το 1982 στα Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Κατερίνης και το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Θεσσαλονίκης, οι οποίες απλώς μείωσαν τις ποινές.

Τα αιματοβαμμένα ρούχα που φορούσε, ο Γ. Τσαρουχάς, την ημέρα της επίθεσης που δέχθηκε το 1963, βρέθηκαν τυχαία το 2010 σε ένα χαρτοκιβώτιο στα υπόγεια του Δικαστικού Μεγάρου Θεσσαλονίκης, καθώς αποτελούσαν πειστήρια της δικογραφίας που παρουσιάστηκαν στην ακροαματική διαδικασία της δίκης Λαμπράκη. Παραδόθηκαν στην Εταιρεία Διάσωσης Ιστορικών Αρχείων (Ε.Δ.Ι.Α.) Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας όπου βρίσκονται μέχρι και σήμερα. Στοιχεία του κειμένου από δημοσιεύσεις αλλά και από άρθρο του Γ. Σαρρή δημοσιογράφου - μέλους της ΕΣΗΕΑ, τιμηθείς με το Βραβείο Αθ. Μπότση για την αντικειμενική και με πληρότητα παρουσίαση ιστορικών πολιτικών θεμάτων.